اثر نانوصفحه‌های گرافن بر خواص رئولوژی و کششی و رفتار پخت نانوکامپوزیت‌های برپایه آمیخته‌های NBR/PVC تهیه شده با روش اختلاط مذاب

در این پژوهش، اثر نانوگرافن بر خواص پخت، کششی و رهایی از تنش نانوکامپوزیت‌های بر پایه آمیخته NBR/PVC با نسبت درصد 30/70 و لاستیک آکریلونیتریل بوتادی‌ان با دو مقدار زیاد %45 و متوسط %33 از آکریلونیتریل بررسی شد. نمونه‌ها با روش اختلاط مذاب تهیه شدند و همان‌طور که انتظار می‌رفت، با افزودن نانوگرافن به آمیخته‌ها، گشتاور پخت افزایش یافت. همچنین، زمان برشتگی (ایمنی) و زمان پخت بهینه به دلیل ممانعت فضایی صفحه‌های نانوگرافن و ایجاد تأخیر در پخت، افزایش شایان توجهی نشان داد. منحنی‌های پخت حاکی از اثر درخور توجه درصد آکریلونیتریل (ACN) بر خواص نانوکاموزیت‌های تهیه‌شده بود، به‌طوری که در نانوکامپوزیت‌های دارای درصد زیاد آکریلونیتریل، گشتاور بیشینه پخت، زمان برشتگی و زمان پخت بهینه افزایش یافت. در ادامه، در آزمون رهایی از تنش مشاهده شد، افزایش مقدار نانوگرافن، مدول اولیه را افزایش می‌دهد و سبب کاهش مدول نهایی نمونه‌ها در حالت پیش و پس از پخت می‌شود. همچنین، در نمونه‌های با درصد زیاد ACN، مدول اولیه و نهایی در آزمون رهایی از تنش مقادیر بیشتری را نشان می‌دهد. با افزایش مقدار نانوگرافن و استفاده از نمونه‌های با درصد زیاد ACN، شیب نواحی کوتاه و بلندمدت نمونه‌ها در آزمون رهایی از تنش، افزایش یافت. خواص کششی نمونه‌ها شامل استحکام کششی، ازدیاد طول تا پارگی و مدول یانگ با افزایش مقدار نانوگرافن افزایش یافت. در ادامه، خواص کششی نمونه‌ها در سه دمای مختلف 25، 50 و 75 درجه سانتی‌گراد بررسی و مقایسه شد. نتایج اثر دما بر خواص کششی نانوکامپوزیت بیانگر این است که با افزایش غلظت نانوگرافن، کاهش استحکام کششی و مدول یانگ با افزایش دما، نسبت به نمونه بدون نانوذرات بسیار کمتر است.